KENDİ BAŞINA
Pencere önünde bir saksı
Sanki evin kedisi
Hem özgür hem mecbur
El kadar bahçedir yeşerir
Hepsi gibi çiçek açar
Hepsi gibi solar
Güvenli bir limandır pencere önü
Çiçeği, yaprağı , dalları rüzgara açık
Kendi başına bir ada
Seyrederken sokağı
İçinde ne hayaller saklı
Kış gelir eve çekilir
Yağmur, kar yağarken sokakta
İçine bir hüzün çöker
Sokakta ağaçlar güze, kışa boyun eğer
Şimdi saksı derin hayaller kurar
Kış bitince yine çiçeklenir toprağı
Bahar gelende etraf şen şatır