Metehan FİDAN

HEP BİR BAŞKASI

Söz edepten ziyade bir servete iade,
Arsız hırsız değildi gülüşünden başkası,
Savaş telaş mantığı, bir efendi piyade,
Yol yorgunu keyifsiz, hayır hayır başkası,
Anladım ki kudretli, nefer hep bir başkası..

Galiba sen hastasın, bu aralar yastasın,
Gülüşünden anladım, gözlerin de başkası,
Bin lüzumsuz hikaye bir seferlik aşktasın,
Saklambaç oynuyorsun, gönül yerin başkası,
Her demde galip olsam, gaip hep bir başkası..

Özür dahi dileme, nedametin kaybolur,
Asaletin bozulur, olursun ya başkası,
Hikmet-i alâ derim, yaptıkların kaydolur,
Esaretin bilinir bilinmez de başkası,
Gururum fakir amma, hakir hep bir başkası..

Dilenci felaketi göremez de ezelden,
Kameri bölük bölük edemez mi başkası,
Sen uyumsuz nakarat, ben deryası gazelden,
Şarkılar söylemeden uyumaz mı başkası,
Vuslata kemen çaldım, kaldım hep bir başkası..

Tahayyül edemezsin, körpesin boyun yetmez,
Tahammül edemezsin büyüyorsa başkası,
Bu sabır dergahında kazdığın kuyu bitmez,
İhtilaf benim tamam, intizarın başkası,
Çektiğim cefa olsan, vefa hep bir başkası..

Tereddüt etmiyordun gözlerimden öyle mi,
Nerdesin söyle şimdi, saklında mı başkası,
Yol almıştı be çoktan batırdığın o gemi,
Mavisi mi eksildi, kendisi mi başkası,
Kalmamış tadın tuzun, yüzün hep bir başkası..

Yakışır elbet sana, yaraşır sana derler,
Söz eden mi yürekten, yöneten mi başkası,
Bir masum yalan dinler, helalinden mi terler,
Ömürlük ateş gibi tutuşur mu başkası,
Tabipler verem demiş, kerem hep bir başkası..

Söz verirken Allah’a, bir daha iyi düşün,
Dünyalıkta başkasın, dualarda başkası,
Bilirim ki devrana sığmayacak bu düşün,
Vuslat kalem kurutur, kaderinse başkası,
Olmaz deme sultanım, oluyormuş anladım,
Oluyormuş anladım ki hep bir başkası..