Metehan FİDAN

BEN MESELA Elveda da güzeldir bir vedanın içinde, Bir isim de koyarsın adı da son mesela, Tek başlı telaşından bir de örnek verirsin, Ah etmezin sözünden hatırlarsın mesela, Ne unutkan olmuşsun, hatırla ben mesela.. Suret-i haktan olur yalanların gölgesi, Bir şahbazın oyunu bozar bizi mesela, Her cerbezin elinden, içtiğin gam kahvesi, Tatlı tuzlu zehirdir, acı gelir mesela, Kem gözlere gelirsin, tadın kaçar mesela.. Biz müsvedde yaşarken kağıt kalem üstünde, Sen nizamı yitirdin, sen tükettin mesela, Her seferde yılmadın, her defada üzdün de, Bir de bunu yaparken yorulmadın mesela, İnan ki huzurumdan kovulmadın mesela.. Bir ömürlük sandığım sadakat sigortası, İptalini istemiş, sen gidince mesela, O şehla bakışların, güzelim hatırası, Zaman akıp giderken silinirmiş mesela, Buna sebep olan da, sevinirmiş mesela.. Bir gençlik aleviyle tutuşmadım peşinde, Bu nasıl anlatılır ne diyeyim mesela, Belki vakit yakındır, belki de otuz beşinde, Senle çocuk oluruz, bozuşuruz mesela, Şu hercai halimize gülüşürüz mesela.. Ben ezberi bozardım vicdan telin çalmasa, Edepsizi oynardım, şımarırdım mesela, Kime sorsam aynı der hangi akıl almaza, Belirirdim hadsizce, delirirdim mesela, Bir esved makamında, bilinirdim mesela.. Sen alışık değilsin böyle güzel olmaya, Kör nefistir, yaşatır, delikanlı mesela, Benim hiç niyetim yok açılmadan solmaya, Sorarlarsa söylersin, Malatyalı mesela, Ama kanlı bıçaklı, kanatları mesela.. Dilden dile dolanır, belki bir gün sevgimiz, Bu aşkın mimarı da sen olursun mesela, Allah''tan niyazım ki selametle kalbimiz, Kalacak bir nur gibi, yaşayacak mesela, Bir defterde yanyana yazılacak mesela.. Gül yüzüne hasret kalan, BEN MESELA MESELA..