UMUT KIRINTILARI
Çaresizliğim kol geziyor, karanlık bir gecede
Sokaklar ne yakın ne uzak, sarı
Evler pencerelerimin arkasına saklanmış sanki.
Her şey yalnız bu gece.
Sahipsiz öksüz bakışlar her yerde.
Mevsim yaz, hava ilkbahardan kalma kış kırıntısı
Geliyorum diye bağırırken gözyaşı,
Sevgiden yoksun bakışlar da yılladı.
Merhem tutmaz yaralar, sızladı.
Ve bir gün sular duruldu, ses
gitti.
Nefes, nefsine köle bedenlerde can
buldu.
Nafile tohumları düşerken toprağa,
Çare aradı gözler, sessiz bir gece
karanlığında!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder