NEFESİ KESİLEN BULUT
Acının kederi gözlerimi çiviledi duvara
Ölüm darbeleri çılgın bir şarkıdır zihnimde
Ruhumu süpüreyim gözyaşı tuzuyla
Yalnızlık kasırgası uçursun beni uzak dağlara
Zambaklar açılır dimdik dağ uçurumlarında
Atım yoruldu bozkır akşamları bitmiyor
Dar zamanlara erdim, yaşım gençtir benim
Cennetin ırmaklarından bir tas su getirin
Bana sonsuz merdivenler bayramdır
Tırmansın nefesi kesilene kadar inanan bulutlar
Eski ağrılarım nüksediyor şubat gelince
Arıları özlüyor, güneşi onlara saklıyorum
Heyecanım köpürmüyor şimdi, cesur değilim
Eflatun tayyareler uçuruyorum ermiş ülkelerine
Kalbim yaşlandı dilsiz olmak istiyor, vızıltılardan ürpermiş
Küçülsün kalbim, uyku denizlerinde yolculuğa susamış
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder