SOLGUN ZAMAN
Bahçeler solgun, tenha bak şehirler mimoza
Ne acıdır memleket insanlar düşmüş hazza
Bitiyor meşum devre kapanır tozlu perde
Yitirildi tüm denge toplum sanki sergerde
Usul usul yayıldı, kalplere düştü şüphe
Durmadı asla bir an, sevgiye kurdu cephe
Yol kaygan ruhlar ölgün, zaman eriyen bakır
Vefa çölde bir serap, çare yakıcı sabır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder