Metehan FİDAN

ALLAH'IN YOK MU SENİN?

İmtihan edilirken bu dünya uhdesinde,
Kaç defa rücu etti kör olasıca nefsin,
Tekrara düşmeyecek desem de demesem de,
Çelikten mi kuşanmış o hercai kafesin,
Şimdi sana sorarım, Allah'ın yok mu senin?

Dar gelmiş ki ebetten dar gelir dar-ı beka,
Zemheri alkışlardan kalmayacak eserin,
İtikat üzerinden yapılmış ahde vefa,
İhanet ödevinden pek iyisin aferin,
Sen ki baki kararım, Allah'ın yok mu senin?

Bu ezberi bozduran münferit bir durum mu,
Ayinesi tuzaktan gül yüzlü nur mu senin,
Adaletin yürür de azametin durur mu,
Bu ahvale düşüren edepsiz huy mu senin,
Söylesene güzelim, Allah'ın yok mu senin?

Tezahür etmezdi ya sana aşkın böylesi,
Ne zahir ki aşikar,tövbekar gurur senin,
Sen zamanın uktesi, mumsema''nın gölgesi,
Memnuya tuzak kuran,memnunsan yol da senin,
Dilinde var mı Kur'an, Allah'ın yok mu senin?

Bir nizam ki güzeldi telahüf olmasaydın,
Gelip benim başıma tesadüf olmasaydın,
Su katıp da aşıma tekasüf olmasaydın,
Neden Allah aşkına, nedir bu yüzün senin,
Dönmüşsün bir şaşkına, Allah'ın yok mu senin?

Bir gönül hocasından ders mi almak gerekti,
Düşmanıma ibretlik o aklın yok mu senin,
Gelip bir de yarama yavaş yavaş zulmetin,
Kördüğüm hacir kızı, vicdanın tok mu senin,
Allah için desene, Allah'ın yok mu senin?