Metehan FİDAN

ELVEDA BAKIŞINDAN

Seni yine görmüşler yine can pazarında,
Nasılsa anlamışlar çakmağı yakışından,
Bugünün afeti sen yarın ben mezarında,
Öyle anlayacaksın gözlerim akışından,
Öyle gam vuracaksın elveda bakışından..

Yıllar yılı izlenen bu usûlsüz serenat,
Bu tartısız gönlünde açtığın son cerahat,
Bir rica mı istenen ilticası ne rahat,
Yangınıdır közlerin zamansız akışından,
Sorgusudur gözlerin elveda bakışından..

O vakit hatırlarsın tekerrüre düştüğün,
O vakit habersizce ateşle öpüştüğün,
Belki sağır bir vakit kutupla görüştüğün,
İnkarı da imkansız kar görmeyen kışından,
Mevsiminde vicdansız elveda bakışından..

Sırra kalem vurduğun o günlerdir yazıyor,
Uzleti karanlığın sabahını besliyor,
Bir heybet ki ne denir haşyetiyle geziyor,
Ne hâcet ki bilirim seni her karışından,
Bazen de irkilirim elveda bakışından..

Değil yerde kıyılan göktedir nikahımız,
Değil şerde kurtuluş serde imtihanımız,
Olur ya Allah bilir gelmez ise sıramız,
Bilirim mi her vakit, her vakit batışından,
Azrail habercisi elveda bakışından.