MAHALLE UÇURUMU
Kırmızı karanfiller düştü mahalleye
Sokaklar kırmızılar giyindi
Korkusuz yıldızlar söndü bu yerde
Sen tuhaf hayallerinde yittin
Mahallede uçurumlar doğurdun
Senin yolun hep arzu çeşmeleriydi
Gözün akbaba gözü sanki
Ürküttün gülü, bülbülü
Neşe mahalle kokusuydu
Sevda yayılırdı çiçeklerde
Bahtiyardık küçük insanlar olarak
Yaşardık, koklardık neşeyi ve sevdayı her daim
Bir kış günüydü mahallede
Hicran bulutları taşıdın umarsızca
Sustum, anlatamadım hatırlarsın
Sözlerin bir bombaydı, düşünmedin
Günler yıl oldu bana
Bir kibrit ateşledin mahallede
Nice ağacı yaktın sinsice
İtiraf et kendine, değişmişsin
Bırak bu mahalleyi, bulutları kuruttun
Kuraktır tüm çevre, her köşe
Cümle bulutla ruhum gamlıdır benim
Git uzak bir mahalleye, bekle akıbetini
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder