GARİP BİR
ADAMIM BEN
Soğuk kış
nefesini sağıyor herkese
Ayaz
gülümsüyor sabah akşam gökyüzüm
Istırabı
yavaştan yudumluyor kalbim
Garip
olmak ağır geliyor bedenime
Çöküp
kalıyorum sağır ten kafesime
Ruhumu
dağlar iki üç yüzlü insanlar
Beni
bekleyin n’olur, günahsız yarınlar
Kendimi
dinliyorum izsiz ve sessizce 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder