ÇİÇEK
Dağınık,
kasvetli ve perişan
Bir odada
yalnız lakin mağrur
Hep ışıkta
gözleri hep ümitli
Ne kadar
mutlusun sen ey çiçek
Kökünde
bir avuç su
Biraz hava
biraz ışık
Mutluluk
için yeter bu
Diyorsun
bize ey çiçek
Biraz
hüzün veriyor gece
Kapatıyorsun
gülümseyen yüzünü
Ya sabah
Süsleniyorsun
bana bakarak
Umutla
Yeni doğan
güne hazırlanarak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder