Metehan FİDAN

BENDENİZ

Nefsimle aram bozuk, biraz alevli biraz
Sayamadım iki üç mü, bu giryana bir az
Tabiplere kâr olmayan, bilinmeyen araz
Gölgelere nezaretim, rezaletim BENDENİZ..

Ne illetmiş yaramdaki katıksız merhamet
Her yanıma nüfuz eden korkusuz nedamet
Kör kuyu diplerinde aradığım keramet
Siyah beyaz giymekteyim, elbisesiz BENDENİZ..

Mihnete şadan olmak isteyince olmuyor
Nasipsiz fakirhane üç kuruşla doymuyor
Susamayan gül için bu çarkhane dönmüyor
Dikilmeye kumaşsızım, bedensizim BENDENİZ..

Henüz körpe haliyle tutuşmaya hevesim
Yüzüme bakan yok mu, yetmiyor mu nefesim
Hor görmeye yazılmış, kırılmayan kafesim
En verimsiz toprak benim, yeşermeyen BENDENİZ..