21 Mayıs 2015 Perşembe

Ahmet DENİZ




İSTANBUL

Yirmi milyon nüfusu, Kız Kulesi, sarayları, müzeleri, kalabalık trafiği ve güzel caddeleriyle akıllara kazınan tarihi şehir... İstanbul deyince iki kere düşünmek gerekir. Neden mi? Çünkü bu şehir başka şehirlere benzemez, insanı vezir de eder rezil de... İki kere düşünmek gerekir dedik, ilk düşünceniz burada bulunma amacınız olmalı. Ben neden buraya geldim? Bu sorunun cevabı öğrencilik için ise çok şanslısınız, çünkü her ne kadar yaşanmaz şehir diye düşünen insanlar çoğunlukta olsa da İstanbul’da öğrenci iseniz bu insanların düşünceleri sizler için geçerli değil, hele ki İstanbul’a ilk gelişiniz ise bu düşünceyi duymazdan gelip İstanbul’un keyfini çıkartın. Etrafınızda İstanbul'un yerlilerinden arkadaşlarınız olacaktır illa ki, bu arkadaşların sizlere rehberlik etmesine müsaade edin ve İstanbul'u gezmeye başlayın. Başlarda insan seli sizi sürükleyip götürebilir ve keşke gelmeseydim şu şehre diyebilirsiniz ama asla pes etmeyin ve gezmeye, yeni yerler keşfetmeye devam edin. Yeni yerler gördükçe anlayacaksınız bu şehrin yüceliğini. “Buraya neden geldim?” demişseniz içinizden ve bu soruya “İstanbul'da yaşamak için” cevabını verdiyseniz… İşiniz çok zor, evet bu şehirde birçok gezilmesi gereken yer var, birçok tarihi mekan, camii, kilise var. Tüm bunlar İstanbul kalabalığına değer diyorsanız durmayın gelin İstanbul’a. Y ok bu kalabalık beni aşar, ben bu yoğunluğa, bu trafiğe dayanamam diyorsanız bu şehrin kapıları herkese açık, gelin gezin ve memleketinize dönün. İki kere düşünün derim. İlk olarak burada bulunma amacınızı düşünü. Gelelim diğer düşünceye. Bu şehir söylenenler kadar tekinsiz mi? Evet bana göre tekinsiz. Özellikle toplu taşıma araçlarında bulunuyorsak iki kat dikkatli olmalıyız. Birebir şahit olmasam da birçok olaya şahit olan arkadaşlarım var. Tabi yirmi milyon insanın içinde her türlü insan bulunuyor bundan dolayı elimiz cebimizde gezmeliyiz bu güzel ama bir o kadar da tehlikeli şehirde. Evet İstanbul böyle bir yer, ne diyordu Erol Güngör:” Hârikasın İstanbul, sende ümit tükenmez / En yoksul insan bile, sana asla gücenmez / Senin eşsiz değerin, tekrar tekrar denenmez / Hangi tepeden baksak, seni görmek ne güzel.” Herkesin, ömründe bir defa da olsa bu muhteşem şehri görmesi gerekir…


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder